Drie redenen waarom GEEN COMMENTAAR een slecht idee is

Bedrijven komen soms zonder hun toedoen negatief in het nieuws. Als een journalist vervolgens het bedrijf contacteert volgt er vaak de reactie “Geen commentaar”. Maar is dat wel zo’n goed idee? Drie redenen om alvast wel in te gaan op de vragen van de journalist.

"Geen commentaar!"

Neem nu onderstaand verslag, waarbij de uitbaters beslissen om geen verklaring af te leggen aan de journalist.

Politie controleert fitnessklanten op verboden middelen
De federale politie is maandagavond laat binnengevallen bij X. Dertien klanten zijn er gecontroleerd op het gebruik en bezit van verboden stimulerende middelen. Ze werden meegenomen naar een wagen waar ze een urinestaal moesten afleveren. De agenten doorzochten ook sporttassen en de auto’s van enkele sporters. Of de razzia sporen heeft opgeleverd naar verboden middelen, is nog niet bekend. De meegenomen stalen zijn voor onderzoek naar een labo gestuurd. De uitbaters wensten geen commentaar te geven over de politie-inval.

Overrompeld

De reactie van de uitbaters is in eerste instantie begrijpelijk. Nog wat overrompeld door de politie-inval krijg je een journalist aan de lijn die alles wil weten over de inval, je klanten en jouw reactie daarop.
Logisch dat de uitbaters denken: hieraan doen we niet mee. De zaken zijn zo al erg genoeg. Toch zijn er drie redenen om wel te reageren.

Reden 1: “Geen commentaar” geeft de indruk dat je iets te verbergen hebt

Wie zwijgt, geeft altijd de indruk dat men schuldig is, dat men iets te verbergen heeft. Ook zo hier met de uitbaters in de verhaal. Door niet in te gaan op de vragen van de journalist, krijgen veel lezers de indruk dat men iets te verbergen heeft, ook al is dit niet zo. Maar de eerste indruk is gewekt en is daarna nog moeilijk om te buigen.

Reden 2: Er komt misschien geen tweede kans om te reageren

Veel bedrijven denken: we gaan vandaag niet reageren, maar morgen. Maar “morgen” is in de mediawereld lichtjaren weg. Wat vandaag nieuws is is morgen al weer oud papier en komt misschien nooit meer in het nieuws.
Belt het bedrijf de volgende dag naar de journalist dan is de kans groot dat het bedrijf te horen krijgt: “Er is geen nieuw nieuws in dit dossier. Ik kan uw reactie dan ook niet opnemen.” En vervolgens een reactie posten via Facebook of de eigen bedrijfswebsite zal nooit dezelfde impact hebben als een quote in het originele krantenbericht.

Reden 3: Alleen door te reageren kun je de reputatieschade beperken

Sommigen denken dat men door te zwijgen de reputatieschade zal kunnen beperken. Het tegendeel is waar. Alleen door goed te reageren kan men de schade proberen te beperken. Door niks te zeggen zal dat alvast niet gebeuren.

Crisiscommunicatie tips

Wat moet een bedrijf dan doen als het een journalist in zo’n situatie aan de lijn krijgt?

Wees in elk geval eerlijk tegen de journalist. Zeg dat je overvallen bent door de gebeurtenissen en nog niet onmiddellijk in staat bent om te reageren. Beloof dat je zal terugbellen als je de zaken wat op orde hebt (dan spreken we over uren, niet dagen).

Vraag ook het uur waarop je de journalist ten laatste terug kan bellen om zeker te zijn dat je reactie opgenomen wordt in het nieuwsartikel. Als je dan de journalist opbelt geef je kort en krachtig je boodschap mee. Stelt de journalist je bijkomende vragen, dan hoef je daar niet noodzakelijk op in te gaan. Het belangrijkste is dat je kernboodschap tot bij de lezer komt.

Bij de uitbaters van het fitnesssalon had die kernboodschap kunnen zijn:

“Stimulerende middelen zijn voor ons als fitnessorganisatie absoluut onaanvaardbaar. We hanteren dan ook een zero-tolerence beleid op dat vlak en zouden het dan ook zeer jammer vinden mocht blijken dat klanten van ons betrapt werden met verboden middelen. We werken op dit ogenblik voluit mee met de politie om hier zo vlug mogelijk duidelijkheid over te hebben. Want zoals gezegd, voor ons is zoiets onaanvaardbaar.”

En ook al neemt de journalist maar één of twee zinnen over van de quote, het klinkt alleszins beter dan “Geen commentaar.”